Από τις πρώτες εναέριες λήψεις φωτογραφιών με επανδρωμένο αερόστατο στο Παρίσι το 1858 από τον Nadar, μέχρι τις σύγχρονες μη επανδρωμένες εναέριες πλατφόρμες, η τεχνολογική εξέλιξη ήταν αλματώδης. Την δεκαετία του 1980 πραγματοποιήθηκε η πρώτη χρήση UAS πολλαπλών στροφείων για φωτογραμμετρικούς σκοπούς. Για τις επόμενες δεκαετίες η χρήση αντίστοιχων συστημάτων ατόνησε και επανήλθε στο προσκήνιο, πλέον, κατα την ψηφιακή εποχή, με συστήματα όπως όπως το LiDAR που χρησιμοποιείται πλέον στην τρισδιάσταση χαρτογραφική απεικόνιση (mapping).
Οι εναέριες φωτογραφίες λαμβάνονται σε δύο βασικές μορφές για διαφορετικές χρήσεις και εφαρμογές: την πλάγια και την κάθετη.
Η γωνία της λήψης, το ύψος του drone, η εποχή, η ώρα, η διάχυση του φωτός, είναι στοιχεία που λαμβάνονται πάντα υπ᾽όψιν, αναλόγως του σκοπού της φωτογράφισης.
Οι εφαρμογές της αεροφωτογράφισης σήμερα, έχουν τεράστιο εύρος και σε συνδυασμό με την αυξανόμενη τεχνολογία των GIS (γεωγραφικά συστήματα πληροφοριών), τα αποτελέσματα καθίστανται σε μεγάλο βαθμό, ικανοποιητικά.